Gewoon paardenbloem zou een limoengroene verf geven.
Volgens het boek leveren de bloem en het blad van de paardenbloem samen, en zonder (giftige) voorbehandeling, een soort limoengroen op. Dat lijkt me een goed idee. Bij het “natuurlijk verven” worden beitsmiddelen gebruikt om de wol open te maken. Aluminiumsulfaat wordt vaak gebruikt. Volgens het boek is het niet giftig, maar koper, een ander beitsmiddel, is zeker giftig.
- Ik breng een gelijk gewicht aan blad en bloem van de paardenbloem in een pan aan de kook, laat het een uur sudderen en laat het dan een nacht staan.
- De volgende ochtend, giet ik het mengsel door een vergiet.
- In het gekleurde water voeg ik de wol toe (gelijk gewicht van het oorspronkelijke plantmateriaal) en breng dit langzaam aan de kook.
- Laat het een uur sudderen, afkoelen en laat het een nacht staan.
- De volgende dag is de kleur beige. Maar zeker geen limoen.
Hoe de kleur te veranderen nadat je de wol natuurlijk geverfd hebt
Het boek bevat een schema van kleurvariaties op basis van de nabehandeling van geverfde wol. Ik kies voor zuur (azijn, citroenzuur), alkalisch (soda, amonia) en ijzer omdat ik dat bij de hand heb en het in principe niet schadelijk is. Er is een ijzerhoudende bron vlakbij. Ik heb geen idee wat het ijzergehalte is, maar het ruikt en smaakt sterk naar ijzer.
- Ik vul twee glazen met koud water uit de kraan.
- In de eerste doe ik een theelepel soda (1).
- In de tweede een theelepel azijn (2).
- Het derde glas vul ik met ijzerhoudend water uit de bron (3).
Je ziet meteen het verschil. Soda maakt het geler en ijzer donkerder. De azijn maakt weinig verschil.
Nadat ik de wol een uur heb laten staan, spoel ik hem voorzichtig uit met water en laat hem drogen. Inderdaad maakt soda de met paardenbloem geverfde wol geel, azijn maakt betrekkelijk weinig verschil en ijzer maakt in mijn geval grijs. Ik ben vergeten de PH van het water te meten. Dat maakt zeker al verschil bij de eerste partij natuurlijk verven.
Verbazingwekkend om te zien hoe de wol van kleur verandert met de nabehandelingen
Het grijs had donkergroen moeten zijn volgens het boek, maar ik vind het grijs mooi. Het is verbazingwekkend om te zien hoe de wol van kleur verandert met alleen maar paardenbloemen en een beetje water uit onze bron.
Je kunt je eigen ijzerwater maken. Doe een paar roestige spijkers in een glazen pot met 2/3 water en 1/3 azijn en laat dit een of twee weken afgesloten staan tot de oplossing roestig oranje kleurt. Dank je Jenny Dean voor zo’n mooi boek.
Zie ook:
Natuurlijk verven met vlierbessen
Natuurlijk verft in heldere en levendige kleuren
Wat maakt wollen pantoffels duurzaam of niet duurzaam?
Hoe kan ik plaatselijke schapenwol weer in gebruik nemen
Wat zijn uw ervaringen met het verven van natuurlijke wol? Geef hieronder commentaar.
