wol natuurlijk verven met paardenbloem

Schapenwol natuurlijk verven met paardenbloem

Ik heb veel Spaanse schapenwol en die wil ik op een natuurlijke manier verven. Hier vertel ik over mijn experimenten met wol natuurlijk verven met paardenbloem en in een ander artikel over verven met vlierbes.

Ik heb het boek Wild Color van Jenny Dean gekocht en ik kan niet wachten om aan de slag te gaan.

Natuurlijk verven met paardenbloem zou een limoengroene kleur moeten geven.

Volgens het boek produceren de bloem en het blad van de paardenbloem samen, en zonder voorafgaande (giftige) behandeling, een soort limoengroen. Lijkt me een goed idee. Bij “natuurlijk verven” worden beitsen gebruikt om de wol te openen. Vaak wordt aluminiumsulfaat gebruikt. Volgens het boek is het niet giftig, maar koper, een ander beitsmiddel, is zeker giftig.

Ik kook een gelijk gewicht paardebloemblad en -bloem in een steelpan en laat het een uur sudderen, daarna laat ik het een nacht staan.

De volgende ochtend giet ik het mengsel in een vergiet.

In het gekleurde water voeg ik de wol toe (gelijk gewicht van het oorspronkelijke plantmateriaal) en breng het langzaam aan de kook.

Laat het een uur sudderen, koel het af en laat het een nacht staan.

De volgende dag is de kleur beige. Maar het is zeker geen limoengroen.

Hoe verander je de kleur na het natuurlijk verven van wol?

Het boek bevat een schema van kleurvariaties op basis van de verdere behandeling van de geverfde wol. Ik kies voor zuur (azijn, citroenzuur), alkalisch (soda, ammoniak) en ijzer omdat ik het bij de hand heb en het in principe niet schadelijk is. Er is een ijzerbron in de buurt. Ik heb geen idee wat het aandeel ijzer is, maar het ruikt en smaakt sterk naar ijzer.

Ik vul twee glazen met koud kraanwater.

• In de eerste doe ik een theelepel soda (1).

• In het tweede een theelepel azijn (2).

• Het derde glas vul ik met ijzerwater uit de bron (3).

resultaten van nabehandeling met soda, azijn en ijzer

Het verschil is meteen merkbaar. De soda maakt het geler en het ijzer donkerder. De azijn maakt weinig verschil.

Nadat ik de wol een uur heb laten zitten, spoel ik het voorzichtig uit met water en laat het drogen. In feite maakt de soda de paardenbloem geverfde wol geel, de azijn maakt relatief weinig verschil en het ijzerhoudende water maakt het in mijn geval grijs. Ik ben vergeten de PH van het water te meten. Ik weet zeker dat dat al verschil maakt bij de eerste natuurlijke kleuring.

Het is verbazingwekkend om te zien hoe de wol van kleur verandert bij de volgende behandelingen.

Het grijs had donkergroen moeten zijn volgens het boek, maar ik vind het grijs mooi. Het is verbazingwekkend om te zien hoe de wol van kleur verandert met alleen de paardenbloem en wat water uit onze bron.

Je kunt je eigen ijzerwater maken. Doe wat roestige spijkers in een glazen pot met 2/3 water en 1/3 azijn en laat het een week of twee gesloten staan tot de oplossing een roestige oranje kleur krijgt.

Bedankt Jenny Dean voor dit prachtige boek.

Lees hoe je wol verft met vlierbes

Lees waarom ik er uiteindelijk voor kies om het natuurlijk verven van wol uit te besteden aan een specialst.