Hoe kan schapenwol weer in gebruik worden genomen

Goede schapenwol weggegooid als afval

Schapenwol is een fantastisch materiaal, het is duurzaam, zeer comfortabel en een natuurlijk materiaal dat niet bijdraagt tot de plastic soep. Maar er is ook veel kritiek, en terecht, vanwege de milieubelasting en het dierenleed. Daarom stoort het mij zo dat wij schapenwol importeren van de andere kant van de wereld, terwijl de schapenwol in de buurt letterlijk als afval wordt weggegooid.

De textiel- en wolindustrie waren ooit zeer groot in Spanje. Het merinoschaap, waarmee Australiërs tegenwoordig goede zaken doen, komt oorspronkelijk uit Spanje. Tot 1800 floreerden bijna honderd wolwasserijen als sleutelpunten in de economische geografie van het land. Zegt een Spaanse studie Lana sucia, lana lavada

Toen het scheren van een schaap duurder werd dan de wol zelf

Maar ergens ging het heel erg mis. In 2004 daalde de prijs van een kilo Spaanse merinoswol van 70 cent tot 42 cent. Hierdoor werd het scheren van een schaap duurder dan de wol.

In 2016-2017 waren Australië, China, de Verenigde Staten en Nieuw-Zeeland de grootste wolproducenten.

De herders in mijn buurt fokken geen schapen voor de wol. Het is vooral voor het vlees. Naar mijn mening hebben deze schapen een veel beter leven dan dieren in de bio-industrie. Ze grazen elke dag buiten. En de wol van deze schapen kan soms wol vervangen van verafgelegen schapen die in slechtere omstandigheden leven.

Dus hoe kunnen we de wol van de schapen weer in gebruik nemen?

Toen ik deze wol zelf gewassen, gekaard en gevilt had, bleek het zeer goede viltwol te zijn. Het vilt beter en gemakkelijker dan de beste merinowol, heb ik gemerkt. En de wol is erg zacht. Ik heb er verschillende pantoffels van gemaakt en ze worden met plezier gedragen.

Maar de wol zelf wassen en kaarden is niet echt een optie. Het is onmogelijk om zelf de wol van een kudde schapen te wassen.

Er is bijna niets meer over van de ooit honderd wolwasserijen

Meer dan een jaar heb ik gezocht naar een wolwasserij die de wol van 600 schapen kon wassen. Tevergeefs, want de weinige wasserijen die er nog zijn, wassen alleen in bulk. Eindelijk heb ik een wasserij gevonden die bereid is af en toe kleinere partijen wol te wassen.

Mijn contactpersoon bij de wolwasserij heeft een prachtige ambitie. Om weer te kunnen concurreren met Australische en Nieuw-Zeelandse schapenwol, moeten schapenboeren gemotiveerd worden om de schapen beter te verzorgen voor betere wol, zegt hij. En ik zou daaraan willen toevoegen: een beter leven voor de schapen, minder vervuiling bij het wassen van de wol en ook minder verre transporten en minder afval.

Mijn doel is om de wol te laten wassen

Mijn doel is om de wol te laten wassen. Nu ben ik aan het uitzoeken hoe de wol kan worden geschoren, kan worden vervoerd – wat moeilijk is vanwege de regelgeving – en hoe de wol kan worden gewassen, verwerkt en opgeslagen. En hoe de wol op natuurlijke wijze kan worden geverfd. Omdat het chemisch verven van wol en textiel zeer vervuilend is. Ik weet niet of het gaat lukken. Maar ik ga het proberen. Ik hou je op de hoogte.

Update:

Aan het begin van de zomer van 2021 ging het nog steeds mis. Alles was geregeld: de scheerders waren ingehuurd, de wasserij was klaar om de wol te verwerken en toen bleek dat de herder net de verkeerde verf had gebruikt om de schapen te merken. Ze waren groen en roze, kleuren die er niet uit zouden gaan bij het wassen. Toen ik vervolgens besloot de schapen toch te laten scheren, ook al was het niet voor de wol zoals ik had gedacht, maar in ieder geval voor het welzijn van de schapen, kwam de scheerploeg niet opdagen. Arme schapen, het gebeurt vaak. Ze moesten hoog de bergen in en er was geen tijd meer. Gelukkig, hoog in de bergen, was het niet meer zo heet.

Het natuurlijk verven van andere Spaanse schapenwol ging gelukkig heel goed. Zie dit bericht hieronder.

Vind jij het ook onbegrijpelijk dat goede schapenwol wordt weggegooid? Ben jij ook zo’n fan van schapenwol? Laat het me hieronder weten!